Hressir krakkar í tunglskoðun hjá Náttúrustofu Suðausturlands

Að morgni 31. janúar fengum við hressa krakka úr sjötta bekk grunnskóla Hornafjarðar í heimsókn. Tilefnið var samstaða tunglsins með reikistjörnunum Venus og Júpíter. Í ljósaskiptunum þann morguninn voru þessir hnettir reyndar afar lágt á lofti og sáust því í mikilli tíbrá. Þó mátti greina stóra gíga í yfirborði tunglsins. Aðstæður voru þó allt annað en heppilegar fyrir þessa iðkun því napur vindur og talsvert frost bitu frá sér. Því varð heimsóknin fremur stutt. En svona er þetta stundum og aðstæður ráða því hvað má gera. Krakkarnir létu þetta lítið á sig fá og allir kíktu á tunglið með stjörnusjónauka Náttúrustofu Suðausturlands áður en haldið var í skólann til venjubundnari kennslu.

Fiðrildavöktun 2018 á Suðausturlandi

Sumarið 2018 voru þrjár fiðrildagildrur í gangi á vegum Náttúrustofu Suðausturlands í samstarfi við Náttúrufræðistofnun Íslands. Tvær gildrur í Einarslundi við Hornafjörð og ein í garðinum við Mörtungu í Skaftárhreppi. Þann 17. apríl var kveikt á gildrunum og loguðu þær til 12.  nóvember, en ljós þeirra dregur til sín fiðrildi að næturlagi.  Fyrstu fiðrildin veiddust á Höfn um miðjan maí, en flest fiðrildi voru í þeim í lok ágúst. Umsjón með gildrunum er í höndum Björn Gísla Arnarsonar starfsmanns Fuglaathugunarstöðvar Suðausturlands og starfsmanna Náttúrustofu Suðausturlands. Fyrstu fiðrildin í Mörtungu komu í gildruna í byrjun júní en flest fiðrildi voru í henni um miðjan ágúst. Umsjón með gildrunni er í höndum Rannveigar Ólafsdóttur fyrrverandi starfsmanns Náttúrustofu Suðausturlands. Erling Ólafsson skordýrafræðingur hjá Náttúrufræðistofnun Íslands hefur umsjón með greiningu á tegundum ásamt Birni Gísla Arnarsyni.

 Sumarið 2018 komu flest fiðrildi í gildrurnar um miðbik og síðari hluta ágúst, en mjög fá veiddust eftir miðjan september (mynd 1).

Mynd 1.  Heildarfjöldi  fiðrilda í gildrum á Höfn og í Mörtungu eftir vikum sumarið 2018.

Mynd 2 sýnir þær tíu tegundir sem algengastar voru í gildrunum sumarið 2018 og hlutfall þeirra af heildinni á hverjum stað. Alls komu 59 tegundir í gildrurnar og heildarfjöldi í gildrunum yfir sumarið var 5757 fiðrildi, 42% kom í gildru 2 á Höfn, 32% í gildru 1 á Höfn og 24% í Mörtungu. Fjöldi fiðrilda í gildrunum jókst heldur á milli ára á Höfn, en í Mörtungu fækkaði þeim umtalsvert á milli ára. Algengasta tegundin í Mörtungu er grasvefari, en tígulvefari í báðum gildrum á Höfn (myndir 3 og 4). Fjöldi grasvefara og jarðyglu í Mörtungu sker sig úr samanborið við gildrurnar á Höfn. 

Mynd 2.  Hlutfall algengustu fiðrilda af heildinni úr gildrunum þremur Suðausturlandi sumarið 2018.

Þegar gögnin frá þessum þremur gildrum eru skoðuð má sjá að í gildru nr. 2 á Höfn, í Einarslundi er meiri fjölbreytni en sú nr. 1. Er það líklegast vegna mismunandi gróðurs nærri gildrunum. Eins eru talsvert fleiri tegundir fundust í Mörtungu þetta árið, en árið á undan (30 á móti 23).

Nokkrir flækingar komu í gildrurnar á árinu. Algengasti flækingurinn er kálmölur (mynd 5) sem veiddist í allar gildrur á SA-landi sumarið 2018, 30 stykki í allt. Eins komu 23 netluyglur (mynd 6) í gildrurnar, tíu í gildruna í Mörtungu, en á Höfn komu fimm í aðra gildruna og átta yglur í hina gildruna. Að auki sáust nokkrar gullglyrnur á Suðausturlandi síðla sumar, en enduðu ekki í gildrunum (mynd 7).

Tígulvefari (Epinotia solandriana) - algengast fiðrildið árið 2018 í Einarslundi. Ljósmynd Björn Gísli Arnarson.
Mynd 3. Tígulvefari (Epinotia solandriana) – algengast fiðrildið árið 2018 í Einarslundi. Ljósmynd Björn Gísli Arnarson.
Grasvefari
Mynd 4. Grasvefari (Eana osseana). Tegund sem var mun algengarari í Mörtungu en á Höfn sumarið 2018.
Mynd 5.  Kálmölur (Plutella xylostella).  Algengasti flækingurinn á Suðausturlandi sumarið 2018, en í allt komu 30 slíkir í allt í gildurnar.
Mynd 6. Netluygla (Xestia c-nigrum) – annað algengasta flækingsfiðrildið á Suðausturlandi sumarið 2018.         
Mynd 7. Gullglyrna (Chrysoperla carnea) líkt og þær sem fundust á Höfn síðla sumars 2018.
Mynd 8. Gulygla (Noctua pronuba) við fiðrildagildru í Einarslundi. Mynd Kristín Hermannsdóttir.  
Mynd 9. Erling Ólafsson og Björn Gísli Arnarson greina og telja fiðrildi úr gildrum á Suðausturlandi. Mynd Kristín Hermannsdóttir.
Uppskeruferð, 18. júní 2018.

Uppskerutap vegna ágangs gæsa á valin ræktarlönd á Suðausturlandi vorið 2018

Út er komin skýrsla á vegum Náttúrustofu Suðausturlands um uppskerutap vegna ágangs gæsa á valin ræktarlönd á Suðausturlandi vorið 2018. Verkefnið var samstarfsverkefni Fuglaathugunarstöðvar Suðausturlands, Búnaðarsambands Austur-Skaftafellssýslu og Landbúnaðarháskóla Íslands.

Skýrslan greinir frá framhaldsverkefni sem unnið var í Austur- og Vestur-Skaftafellssýslum árið 2018. Borin var saman uppskera af friðuðum grasreitum við reiti sem fuglar komust að. Einnig voru skoðuð tengsl á milli fjölda fugla á ákveðnum túnum og rýrnun uppskeru. Markmiðið var að kanna áhrif gæsabeitar að vori og fram á sumar á grasuppskeru. Var þetta í fimmta sinn sem sambærileg rannsókn var framkvæmd.

Niðurstöður sýna að meðaltali 0,87 tonna mismun af þurrefni á hektara á uppskeru af friðuðum reitum og viðmiðunarreitum. Þurrefnisuppskera var að meðaltali 24% minni þar sem fuglar komust um túnin. Á tilraunatúnunum töpuðust því 3,1 heyrúllur af þurrefnisuppskeru á hektara að meðaltali. Kostnaðarútreikningar sýna að mismunur á uppskeru kostaði að meðaltali 24.647 kr./ha. Einfalt fylgnipróf var framkvæmt til að sjá samhengi milli fjölda fugla og mismunar í uppskeru, en það sýndi enga fylgni. Ekki er hægt að alhæfa að talningatölurnar séu lýsandi fyrir fjölda en líkur eru á að talningatölur sýni lágmarksfjölda fugla á hverjum stað.

Skýrsluna í heild sinni má sjá á vef Náttúrustofu Suðausturlands nattsa.is undir útgefið efni eða hér

Bitför á grasi á túni við Flatey á Mýrum, 18. júní 2018. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir.
Bitför á grasi á túni við Flatey á Mýrum, 18. júní 2018. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir.

Jólakveðja frá Náttúrustofu Suðausturlands 2018

Náttúrustofa Suðausturlands sendir öllum samstarfsfélögum, vinum og velunnurum bestu óskir um gleðileg jól og farsælt komandi ár.

Jólakveðja frá Náttúrustofu Suðausturlands 2018

Ný grein um tengsl landbúnaðar og vaðfugla á Íslandi.

Í gær birtist grein í alþjóðlega vísindaritinu Agriculture, Ecosystems & Environment sem Lilja Jóhannesdóttir, starfsmaður Náttúrustofu Suðausturlands, vann ásamt félögum sínum við Rannsóknasetur Háskóla Íslands á Suðurlandi, Landbúnaðarháskóla Íslands, University of East Anglia í Bretlandi og University of Aveiro í Portúgal. Greinin ber heitið “Interacting effects of agriculture and landscape on breeding wader populations”.  Sem útleggst á íslensku: Víxlverkandi áhrif landbúnaðar og landslags á varpstofna vaðfugla.

Fyrri rannsóknir Lilju hafa sýnt að meirihluti íslenskra bænda hefur hug á að auka flatarmál ræktaðs lands. Í þessari grein er skoðað hvaða áhrif stækkun ræktarlands og framboð á votlendi hafi á vaðfuglastofna á Íslandi. Líklegt er að aukin ræktun muni víða fara fram á framræstu votlendi. Í ljós kom að áhrif af aukinni ræktun verða mismunandi eftir landslagi og frjósemi; neikvæð þar sem land er flatt og frjósamt en jafnvel jákvæð fyrst um sinn þar sem úthaginn er rýrari. Einnig kom í ljós að betra er fyrir vaðfugla að hafa meira votlendi í umhverfinu, jafnvel þar sem þeir kjósa að verpa í þurrlendi.

Hér er hlekkur á greinina: https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0167880918304869?via%3Dihub

Graham F. Appleton sem heldur út vinsæla vaðfuglablogginu WaderTales hefur skrifað aðgengilega og skemmtilega færslu um greinina. Hlekkinn að því má finna hér: https://wadertales.wordpress.com/2018/12/09/designing-wader-landscapes/

Stelkar í landbúnaðarlandi. Mynd: Tómas Grétar Gunnarsson, 2018.

Rannsóknir sýna að ræktað land á Íslandi mun aukast á komandi árum. Það mun óhjákvæmileg hafa áhrif á þær fuglategundir sem reiða sig á þau svæði til varps og viðgangs. Mynd: Lilja Jóhannesdóttir.

Votlendi eru mikilvæg að mörgum sökum ekki hvað síst fyrir vaðfugla og nauðsynlegt að huga að vernd þeirra. Mynd: Lilja Jóhannesdóttir.

Gulygla sem kom í gildru í Einarslundi við Höfn. Mynd; Kristín Hermannsdóttir 24. september 2018.

Fiðrildavöktun lokið 2018

Í gær, 12. nóvember 2018 var síðasta tæming þetta árið á þremur fiðrildagildrum sem eru í umsjá Náttúrustofu Suðausturlands í samstarfi við Fuglaathugunarstöð Suðausturlands og Náttúrufræðistofnun Íslands. Umsjón með gildrunum er í höndum Björn Gísla Arnarsonar og starfsmanna Náttúrustofu Suðausturlands. Þetta árið hafa verið þrjár gildrur á Suðausturlandi. Tvær í Einarslundi við Hornafjörð og ein í garðinum við Mörtungu í Skaftárhreppi. Þann 16. apríl var kveikt á þeim og hafa þær því logað í 30 vikur og safnað rannsóknargögnum.

Mismikið kemur í gildrurnar í hverri viku, en mest er um fiðrildi og mölflugur síðari hluta júlímánaðar, í ágúst og fram í september. Samantekt um öll fiðrildin verður unnin síðar, þegar öll gögn hafa verið greind.

Við tæmingu í september var ein gulygla í hvorri gildru í Einarslundi.  Gulygla (Noctua pronuba) er landlæg hér á landi og hefur henni farið fjölgandi í kjölfar hlýnandi loftslags á seinni árum. Þó eru af henni áraskipti. Auk þess er nokkuð ljóst að hún berst til landsins með vindum á haustin eins og fleiri tegundir fiðrilda. Það ber ekki mikið á henni því hún hefur hægt um sig í dagsbirtu en fer á flug er skyggir. Þá flýgur hún gjarnan á ljós og berst stundum inn um glugga þar sem ljós logar fyrir innan.

Gulygla er með stærstu fiðrildum og þar með stærstu skordýrum hér á landi. Hún er auðþekkt á stærðinni og sterkgulum afturvængjum sem hafa dökkt belti með afturjaðri. Þegar fiðrildið situr með aðfellda vængi hverfa einkennandi afturvængirnir alveg undir framvængina sem eru breytilegir á lit.

Heimild:

https://www.ni.is/biota/animalia/arthropoda/hexapoda/insecta/lepidoptera/noctuidae/gulygla-noctua-pronuba

Björn Gísli Arnarson að tendra aðra gildruna á Höfn 16. apríl 2018. Mynd; Kristín Hermannsdóttir.

Björn Gísli Arnarson að tendra aðra gildruna á Höfn 16. apríl 2018. Mynd; Kristín Hermannsdóttir.

 

Gulygla sem kom í gildru í Einarslundi við Höfn. Mynd; Kristín Hermannsdóttir 24. september 2018.

Gulygla sem kom í gildru í Einarslundi við Höfn. Mynd; Kristín Hermannsdóttir 24. september 2018.

 

Björn Gísli Arnason og Erling Ólafsson greina og telja fiðrildi haustið 2018. Mynd; Kristín Hermannsdóttir 28. október 2018

Björn Gísli Arnason og Erling Ólafsson greina og telja fiðrildi haustið 2018. Mynd; Kristín Hermannsdóttir 28. október 2018

Tunglið

Stjörnumerkin og tunglið – stjörnuskoðun í kvöld

Í kvöld lítur út fyrir ágæt skilyrði til stjörnuskoðunar frá Hornafirði. Því ætlum við að bjóða öllum áhugasömum í heimsókn að stjörnuhúsinu á Markúsarþýfishóli við Ægissíðu. Ætlunin er að skimast eftir og staðsetja stjörnumerki haustsins og tunglinu sem er nærri fyllingu þessa dagana.

Stjörnuskoðunin verður í kvöld (fimmtudagskvöld) 25. október milli kl. 19:00-20:00. Heitt kakó á staðnum.

Sjónaukar verða á staðnum en þeir sem eiga handkíkja eða sjónauka eru hvattir til að koma með þá.

Komið vel klædd til að njóta stjarnanna og útiverunnar.

Skúmey í Jökulsárlóni – landmótun og lífríki

Út er komin skýrsla á vegum Náttúrustofu Suðausturlands um Skúmey á Jökulsárlón, landmótun og lífríki. Verkefnið er samstarfsverkefni og unnið á vegum Náttúrustofu Suðausturlands, Náttúrustofu Austurlands, Fuglaathugunarstöðvar Suðausturlands og Vatnajökulsþjóðgarðs.

Eyjan kom í ljós þegar Breiðamerkurjökull hopaði af þessu svæði á árunum 1976—2000.  Vorið og sumarið 2017 voru farnar nokkrar vettvangsferðir í eyjuna til að skoða og kortleggja landmótun, gróðurfar, pöddu- og fuglalíf. Í þessum vettvangsferðum voru skráð 968 helsingjahreiður í eynni. Meðalgróðurþekjan var um 20% og í allt fundust 54 tegundir padda af 27 ættum.

Um mitt ár 2017 varð þetta svæði hluti Vatnajökulsþjóðgarðs. Í desember það ár samþykkti stjórn þjóðgarðsins að Skúmey verði lokuð allri umferð nema í vísindalegum tilgangi. Um er að ræða tímabundna lokun þar til ákvæði um svæðið í stjórnunar- og verndaráætlun Vatnajökulsþjóðgarðs hafa tekið gildi.

Í skýrslunni má lesa um hvern þátt sem skoðaður var, en einnig hefur verið sett saman stutt kvikmynd um vettvangsferðir og helstu niðurstöður.

Hægt er að sækja skýrsluna hérna.

Stutta kvikmynd má sjá á Youtube. Íslenskt tal og íslenskur texti  og íslenskt tal og enskur texti.

Fjögur egg innan um lyng og víði. Ljósmynd; Brynjúlfur Brynjólfsson, 29. maí 2017.

Fjögur helsingjaegg innan um lyng og víði. Ljósmynd; Brynjúlfur Brynjólfsson, 29. maí 2017.

 

Búr á túni á Steinasandi 16. júní 2017. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir.

Uppskerutap vegna ágangs gæsa í ræktarlönd í Austur-Skaftafellssýslu 2017

Út er komin skýrsla á vegum Náttúrustofu Suðausturlands um uppskerutap vegna ágangs gæsa í ræktarlönd 2017. Verkefnið var samstarfsverkefni Fuglaathugunarstöðvar Suðausturlands, Búnaðarsambands Austur-Skaftafellssýslu og Landbúnaðarháskóla Íslands.

Skýrslan greinir frá framhaldsverkefni sem unnið var í Austur-Skaftafellssýslu árið 2017. Borin var saman uppskera af friðuðum grasreitum við reiti sem fuglar komust að. Einnig voru skoðuð tengsl á milli fjölda fugla á ákveðnum túnum og rýrnun uppskeru. Markmiðið var að kanna áhrif gæsabeitar að vori og fram á sumar á grasuppskeru. Var þetta í fjórða sinn sem sambærileg rannsókn var framkvæmd.

Niðurstöður sýna mismun á uppskeru af friðuðum reitum og viðmiðunarreitum, að meðaltali 1066 kg af þurrefni á hektara. Þurrefnisuppskera var að meðaltali 27% minni þar sem fuglarnir komust um túnin. Á tilraunatúnunum töpuðust því 3,8 rúllur af þurrefnisuppskeru á hektara að meðaltali. Með kostnaðarútreikningum má sjá að mismunur í uppskeru kostaði að meðaltali 30.061 kr./ha. Einfalt fylgnipróf var framkvæmt til að sjá samhengi milli fjölda fugla og mismunar í uppskeru, en það sýndi enga fylgni. Ekki er hægt að alhæfa að talningatölurnar séu lýsandi fyrir fjöldann. En töluverðar líkur eru á að talningatölur sýni lágmarksfjölda fugla á hverjum stað.

Skýrsluna í heild sinni má sjá á vef Náttúrustofu Suðausturlands nattsa.is undir útgefið efni eða hér.

Búr á túni við uppskeru 16. júní 2017. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir.

Lurkafundur á Breiðamerkursandi

Breiðamerkurjökull hopar ört og þar sem ísinn leysir burt, birtist nýtt land. Á undanförnum árum hafa fundist gróðurleifar á Breiðamerkursandi þar sem áður lá jökull yfir.

Á þeim er ljóst að gróður óx á svæðinu áður en jöklar gengu fram á litlu-ísöld (12-16. öld).

Sumar þessara gróðurleifa hafa verið aldursgreindar og eru frá mun eldri tíð, frá því fyrir landnám.

Haustið 2017 var grafin út birkilurkur og aldursgreindur en sagt var frá þeim fundi í fjölmiðlum, síðla árs 2017, og vakti töluverða athygli. Aldur hans var 3000 ár.

Þann 20. júní 2018 fóru starfsmenn Náttúrustofu Suðausturlands, auk samstarfsmanna aftur á Breiðamerkursand til þess að grafa út aðra birkilurka sem höfðu fundist í jökulurðinni.

Til þess að komast á áfangastað með verkfæri og tól, til að grafa þá út, var siglt yfir Jökulsárlón.

Ein jökulkvíslin hefur grafið út djúpan farveg og þar fundust lurkar. Nokkra klukkutíma tók að grafa út lurkana. Stærsta sýnið reyndist 1,5 m á lengd.

Sýnin voru pökkuð inn sérstaklega og flutt til frekari rannsókna og forvörslu. Frá niðurstöðum þeirra verður sagt frá síðar.

Hér má sjá stutta mynd um vinnuferðina í júní 2018, bæði á íslensku og ensku.