Snæfell sést frá Lóni

Fyrir nokkru síðan var okkur á Náttúrustofu Suðausturlands bent á að það væri hægt að sjá Snæfell (1833 m) á Fljótdalshéraði, frá Suðausturlandi, á afmörkuðum kafla við hringveginn í Lóni. Þetta var ótrúlegt að heyra því landið austan við Vatnajökul er svo hálent og tindótt að við fyrstu umhugsun teldi maður það ósennilegt. Var undirritaður frekar vantrúaður á að svo væri. Í hvert sinn sem leiðin lá um Lón á heiðríkjudögum var skimast um eftir tindinum en jafnvel það nægði ekki þess að sannfærast um hvort það væri efsti hluti Snæfells sem sæist í raun og veru en ekki einhver annar tindur.

Náttúrustofunni barst síðan óvænt en velþegin hjálp til að skera úr um þetta. Einar Björn Einarsson á öflugan dróna með innbyggðri myndavél. Honum þótti sjálfsagt að bregðast við bón okkar um að kanna þetta til hlýtar. Heiðríkjudaginn 17. mars 2016 fórum við austur fyrir Laxá í Lóni, ekki langt frá veginum sem liggur inn í Lónsöræfi. Þar sendi Einar drónann upp í um 500 m hæð y.s. og beindi myndavélinni í átt að Snæfelli. Viti menn, þar fékkst ótvírætt úr því skorið, Snæfell sést svo sannarlega frá hringveginum í Lóni. Fjarlægðin á milli Snæfells og Lóns, þaðan sem tindurinn sést, er 54 km í sjónlínu. Hér er skemmtilegt myndband sem sýnir flugið: Snæfell séð frá Lóni.

Útsýni til Lónsöræfa og Snæfells, í um 54 km fjarlægð, úr 500 m hæð yfir Lóni á Suðausturlandi. Mynd Einar Björn Einarsson, 17. mars 2016.

Útsýni til Lónsöræfa og Snæfells, í um 54 km fjarlægð, úr 500 m hæð yfir Lóni á Suðausturlandi. Mynd Einar Björn Einarsson, 17. mars 2016.

3. bekkur í tungl- og stjörnuskoðun

Fimmtudagsmorguninn 28. janúar komu vaskir krakkar úr 3. bekk Grunnskóla Hornafjarðar í heimsókn til Náttúrustofu Suðausturlands í Nýheimum. Þau komu ásamt kennara sínum, en nokkrir foreldrar og aðrir aðstandendur slógust einnig í hópinn. Tilefnið var að skoða tunglið, Júpíter og tungl hans sem kallast Galílei-tunglin og heita Jó, Evrópa, Kallistó og Ganymedes. Fór þessi skoðun fram vestan við Nýheima – úti við Náttúrustíginn og voru notaðir tveir stórir stjörnusjónaukar, en einnig var horft til himins með handsjónaukum og berum augum. Við stíginn er unnið að því koma fyrir steinum víðs vegar úr sveitarfélaginu til fræðslu og afþreyingar og einhverjir klifruðu upp á þá. Var ekki annað að sjá og heyra en að heimsóknin hefði heppnast vel, þrátt fyrir nokkrar kaldar tær.

 

20160128_081854 20160128_081724 20160128_081711

 

 

 

 

20160128_082730 (2) 20160128_083407 (2)galileotunglin

Vetrarmánuðirnir eru tími íshellaskoðunar 2016

Starfsmenn Náttúrustofu Suðausturlands renndu á dögunum út á Breiðamerkursand í vísindalegum erindagjörðum en gafst engu að síður tími til að skoða íshelli í Breiðamerkurjökli sem gjarnan er auðkenndur sem „Kristalshellirinn“ af leiðsögumönnum á svæðinu. Það er skemmtileg upplifun að komast í hellinn sem þennan dag skartaði dulúðlegum bláma og sérkennilegum holum eða „vösum“ í ísinn. Íshellar í Breiðamerkurjökli hafa mikið aðdráttarafl fyrir ferðamenn en þangað sækja þeir flestir undir traustri leiðsögn. Myndirnar  eru teknar í íshellinum og á ströndinni við Jökulsárlón.

SG_20160120_

Kristín Hermannsdóttir í þrengsta hluta hellisins. SG, 20 janúar 2016.

SG_20160120__01

Innsti hluti íshellisins. Ljósm. SG, 20 janúar 2016.

20160112_132415

Óskar Arason ásamt ferðahópi í hellinum. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir, 20. janúar 2016.

20160112_132252

Ferðamenn í íshellinum. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir, 20. janúar 2016.

SG_20160120__04

Jakadreif í fjörunni við Jökulsárlón. SG, 20 janúar 2016.

SG_20160120__03

Strönduðu ísjakarnir taka oft á sig ótrúleg form, ísskúlptur af náttúrunnar hendi . SG, 20 janúar 2016.

 

 

Sjónvarpsútsending frá Breiðamerkurjökli 2016

Þann 6. janúar 2016 sýndi bandaríska sjónvarpsstöðin ABC innslag í þættinum „Good Morning America“ í beinni útsendingu frá Breiðamerkurjökli. Amerískur fréttamaður, Amy Robach, ræddi loftslagsbreytingar og bráðnun jökla sem er sterkur vitnisburður þeirra. Þetta var gert sem framhald umfjöllunar af loftslagsráðstefnunni í París.

Útsendingin fór fram á austanverðum Breiðamerkurjökli, inn í svonefndri Þröng við Fellsfjall. Töluvert var gert úr svokölluðum svelgjum, sem eru lóðréttir hringlaga vatnsfarvegir sem myndast í leysingjasvæðum jökla, og hvaða vísindalega þýðingu þeir hafa fyrir jöklarannsóknir. Ísklifrarar sigu niður í opinn 30 m djúpan jökulsvelg, sem er í jöklinum nærri mynni Fremri-Veðurárdals, og klifruðu upp úr honum. Á meðan var drónum flogið fram og aftur og frá þeim fengust stórkostleg myndskeið af jöklinum.

Amy ræddi m. a. við jöklafræðinginn Daniel J. Morgan um jökla, hnattræna hlýnun almennt og síðan Breiðamerkurjökul, kuðunga sem hafa fundist innan marka Jökulsárlóns og ýmislegt fleira. Það kom auðvitað ekki fram í umfjölluninni að Snævarr Guðmundsson hjá Náttúrustofu Suðausturlands sá um að safna efni og upplýsingum um Breiðamerkurjökul og leggja fram tillögur að efnistökum í þessum viðburði, sem mörg hver voru notuð.

Fjöldi starfsmanna kom að útsendingunni. Sjónvarpsstöðin var með 12 manna flokk sem vann að útsendingunni, auk þeirra voru nokkrir íslenskir klifrarar, leiðsögumenn og stjórnendur sem komu við sögu. Hægt er að lesa umfjöllun um þennan viðburð hér:

Good Morning America náði einstökum myndum á Breiðamerkurjökli

Magnaðar myndir frá Breiðamerkurjökli

Lærði að bera fram „Breiðamerkurjökull“

Myndirnar sem hér birtast tók Snævarr (SG) á Breiðamerkurjökli þegar á útsendingunni stóð.

SG_201601061_

Vettvangssvæði á jöklinum í Þröng. Eins og sést á spegluninni var jökullinn harður og glerháll. Ófær ef fólk er ekki á ísbroddum. Ljósm. SG, 6. janúar 2016.

SG_20160106__021

Dan J. Morgan og drónar sem voru notaðir til þess að mynda í útsendingunni. Ljósm. SG, 6. janúar 2016.

SG_20160106__04

Ísklifrarar undirbúa sig að síga ofan í svelginn. Hann var um 25-30 m djúpur 10-15 m í þvermál. Sjá má dróna á flugi hægra meginn við svelginn. Ljósm. SG, 6. janúar 2016.

SG_20160106__01

Drónar koma inn til lendingar. Þrír komu að stjórnun drónanna, tveir stýrðu flygildunum en sá þriðji réði hvaða myndskot voru í notkun. Ljósm. SG, 6. janúar 2016.

Uppskerutap vegna ágangs gæsa í ræktarlönd í Austur-Skaftafellssýslu 2015

Út er komin skýrsla á vegum Náttúrustofu Suðausturlands um uppskerutap vegna ágangs gæsa í ræktarlönd 2015. Verkefnið var samstarfsverkefni Fuglaathugunarstöðvar Suðausturlands, Búnaðarsambands Suðurlands og Landbúnaðarháskóla Íslands og styrkt af Framleiðnisjóði landbúnaðarins.

Skýrslan greinir frá verkefni sem unnið var árið 2015. Rannsókn var gerð í Austur-Skaftafellssýslu en þar var borin saman uppskera í friðuðum grasreitum við reiti sem fuglar komust að. Einnig voru skoðuð tengsl á milli fjölda fugla á ákveðnum túnum og rýrnun uppskeru. Markmiðið var að kanna áhrif gæsabeitar að vori og fram á sumar á uppskeru grass.

Niðurstöður sýna mismun á uppskeru af friðuðum reitum og viðmiðunarreitum, að meðaltali 985 kg af þurrefni á hektara. Þurrefnisuppskera var að meðaltali 33% minni þar sem fuglarnir komust um túnin. Á tilraunatúnunum töpuðust því 3,5 rúllur af þurrefnisuppskeru á hektara að meðaltali. Með kostnaðarútreikningum má sjá að mismunur í uppskeru kostaði að meðaltali 36.218 kr./ha. Einfalt fylgnipróf var framkvæmt til að sjá samhengi milli fjölda fugla og mismunar í uppskeru, en það sýndi enga fylgni. Ekki er hægt að alhæfa að talningatölurnar séu lýsandi fyrir fjöldann, en töluverðar líkur eru á að talningatölur sýni lágmarksfjölda fugla á hverjum stað.

Skýrsluna í heild sinni má sjá á vef Náttúrustofu Suðausturlands nattsa.is undir útgefið efni eða hér.

Uppskera úr tilraunareit 3. júlí 2015

Uppskorið úr tilraunareitum 3. júlí 2015. Kristín Hermannsdóttir, Grétar Már Þorkelsson og Jóhann Helgi Stefánsson

Uppskorið úr tilraunareit 3. júlí 2016. Jóhann Helgi Stefánsson og Grétar Már Þorkelsson.

Uppskorið úr tilraunareit 3. júlí 2016

 

 

Jólakveðja 2015

Jólakveðja frá Náttúrustofu Suðausturlands 2015

Náttúrustofa Suðausturlands sendir öllum vinum og velunnurum bestu óskir um gleðileg jól og farsælt komandi ár

 

_SG_20140913_01-xmas2015

Helsingjahreiður í Skógey 27. maí 2014. Ljósmynd Björn Gísli Arnarson.

Helsingjar í Austur-Skaftafellssýslu – Stofnstærð og varpútbreiðsla 2014

Út er komin skýrsla á vegum Náttúrustofu Suðausturlands um helsingja í Austur-Skaftafellssýlus- stofnstærð og varpútbreiðsla 2014. Verkefnið var samvinnuverkefni með Fuglaathugunarstöð Suðausturlands og var styrkt af Veiðikortasjóði Umhverfis– og auðlindaráðuneytisins.
Sumarið 2014 var farið á nokkur svæði í Austur-Skaftafellssýslu sem álitið var að helsingjar kynnu að verpa. Hreiðurstæði voru hnitsett og talin á hverjum stað. Vitað var að árið 2009 voru um 40 helsingjahreiður í Austur-Skaftafellssýslu en fyrirfram talið að þeim hefði fjölgað nokkuð síðan þá. Talningin sumarið 2014 leiddi í ljós að hreiðrin voru að minnsta kosti 509. Fjölgun helsingjapara sem verpa á Suðausturlandi hefur því verið mjög hröð síðastliðin ár, eða meira en 1200% aukning á fimm árum.

Síðustu áratugi hefur veðurfar á Íslandi breyst, meðalárshiti hækkað og ársúrkoma aukist. Ef horft er til þess að helsingjar verpa að jafnaði á mun norðlægari stöðum kemur fjölgun helsingjavarpa nokkuð á óvart. Helsingjar hafa hingað til orpið á svölum stöðum s. s. á Grænlandi og Svalbarða. Því er ekki að sjá að skýra megi fjölgunina út frá veðurþáttum. Aðrir þættir líkt og fæðuframboð og landslag spila þar líklega inn í, bæði á Íslandi og öðrum varpstöðum.

Skýrsluna í heild sinni má sjá á vef Náttúrustofu Suðausturlands nattsa.is undir útgefið efni eða hér.

 

Helsingi í Skógey 27. maí 2014. Ljósmynd Björn Gísli Arnarson.

Helsingi í Skógey 27. maí 2014. Ljósmynd Björn Gísli Arnarson.

 

 

Stjörnuskoðun fimmtudaginn 26. nóvember

Náttúrustofa Suðausturlands býður áhugasömum í stjörnuskoðun á fimmtudagskvöld, 26. nóvember, við stjörnuturninn á Markúsarþýfishól (á leiðinni út á Ægissíðu). Stefnt er á að vera þar á milli kl 19:00 og 20:30. Spáð er björtu veðri en nokkrum vindi svo ráðlegast er að klæða sig vel. Takið endilega handkíkjana ykkar með, eða stjörnu- og fuglasjónauka. Þar sem bjart er af tungli þessa dagana verður áhersla lögð á að skoða tunglið og rekja stjörnumerki og bjartar stjörnur.

Þeir sem áhuga hafa á að vera á póstlista hjá Náttúrustofu Suðausturlands vegna stjörnuskoðunarviðburða geta sent póst á kristin@nattsa.is

Holuhraun 22. september 2014

Dagur íslenskrar náttúru 16. september 2015

Í tilefni dags íslenskrar náttúru hafa Náttúrustofa Suðausturlands og Gestastofa Vatnajökulsþjóðgarðs í Gömlubúð á Höfn ákveðið að standa fyrir viðburði á Höfn í Hornafirði.

Miðvikudaginn 16. september kl. 20 verða flutt tvö fræðsluerindi í Gömlubúð. Erindin tengjast bæði Holuhrauni, en rúmt ár er síðan þar hófst eldgos.

Fyrst flytur Guðrún Nína Petersen veðurfræðingur á Veðurstofu Íslands erindi sem kallast: Áhrif landslags og veðurs á gasútbreiðslu úr Holuhrauni

Strax á eftir flytur Helga Árnadóttir sérfræðingur hjá Vatnajökulsþjóðgarði erindi sem kallast: Eldgos í þjóðgarði –landvarsla á umbrotatímum og í nýju landi

Enginn aðgangseyrir og allir velkomnir meðan húsrúm leyfir.

 

Kl. 06 til kl. 12 þennan sama dag ætlar Fuglaathugunarstöð Suðausturlands að vera með opið í Einarslundi. Þar verður hægt að fylgjast með merkingum á fuglum.  Hér má sjá fésbókarsíðu Fuglaathugunarstöðvar Suðausturlands.

Allir velkomnir.

Víða um land verða haldnir viðburðir í tengslum við dag íslenskrar náttúru og má sjá upplýsingar um þá á vef Umhverfis- og auðlindaráðuneytisins.

logo VÞ ISL logo-mjög-litid-i-lit VI_bottom_gradient_office_web_pos_rgb

 

Kóngasvarmi í Skaftafelli

Sunnudaginn 30. ágúst 2015 sást og náðist fiðrildi af tegundinni kóngasvarmi í Skaftafelli. Finnandi var Valdís Kjartansdóttir og kom hún með hann til Náttúrustofu Suðausturlands á Höfn. Samkvæmt upplýsingum frá Erling Ólafssyni á Náttúrufræðistofnun Íslands var þetta sjöundi kóngasvarminn sem finnst hér á landi í sumar, en sá fyrsti fannst vestur í Dölum 25. ágúst. Einnig náðu skipverjar á Sigurði VE einum fyrir austan land. Sjá hér.

Kóngasvarminn sem fannst í Skaftafelli um helgina.  Bolurinn er um 50 mm að lengd, en vænghafið mun meira. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir

Kóngasvarminn sem fannst í Skaftafelli um helgina. Bolurinn er um 50 mm að lengd, en vænghafið mun meira. Ljósmynd Kristín Hermannsdóttir

Kóngasvarmi er nánast árlegur flækingur til Íslands og stundum berst hingað nokkur fjöldi samtímis. Hann er eitt stærsta skordýr sem hingað berst, með vænghaf allt að 12 cm. Hann er þó fyrst og fremst á ferli í myrkri og getur þá farið huldu höfði. Kóngasvarmi hefur fundist hérlendis frá lokum júlí og nokkuð fram í október. Hann er auðþekktur á stærðinni og hefur stundum verið mistekinn fyrir fugl. Vængirnir eru gráir með flekkjum og beltum í mismunandi tónum og á afturbol erum hliðstæðir bleikir blettir á hverjum lið.
Nánar má lesa um kóngasvarma á vef Náttúrufæðistofnunar Íslands.