Fréttasafn í flokki: Fréttir

Í gær, 12. nóvember 2018 var síðasta tæming þetta árið á þremur fiðrildagildrum sem eru í umsjá Náttúrustofu Suðausturlands í samstarfi við Fuglaathugunarstöð Suðausturlands og Náttúrufræðistofnun Íslands. Umsjón með gildrunum er í höndum Björn Gísla Arnarsonar og starfsmanna Náttúrustofu Suðausturlands. Þetta árið hafa verið þrjár gildrur á Suðausturlandi. Tvær í Einarslundi við Hornafjörð og ein í garðinum við Mörtungu í Skaftárhreppi. Þann 16. apríl var kveikt á þeim og hafa þær því logað í 30 vikur og safnað rannsóknargögnum.

Mismikið kemur í gildrurnar í hverri viku, en mest er um fiðrildi og mölflugur síðari hluta júlímánaðar, í ágúst og fram í september. Samantekt um öll fiðrildin verður unnin síðar, þegar öll gögn hafa verið greind.

Við tæmingu í september var ein gulygla í hvorri gildru í Einarslundi.  Gulygla (Noctua pronuba) er landlæg hér á landi og hefur henni farið fjölgandi í kjölfar hlýnandi loftslags á seinni árum. Þó eru af henni áraskipti. Auk þess er nokkuð ljóst að hún berst til landsins með vindum á haustin eins og fleiri tegundir fiðrilda. Það ber ekki mikið á henni því hún hefur hægt um sig í dagsbirtu en fer á flug er skyggir. Þá flýgur hún gjarnan á ljós og berst stundum inn um glugga þar sem ljós logar fyrir innan.

Gulygla er með stærstu fiðrildum og þar með stærstu skordýrum hér á landi. Hún er auðþekkt á stærðinni og sterkgulum afturvængjum sem hafa dökkt belti með afturjaðri. Þegar fiðrildið situr með aðfellda vængi hverfa einkennandi afturvængirnir alveg undir framvængina sem eru breytilegir á lit.

Heimild:

https://www.ni.is/biota/animalia/arthropoda/hexapoda/insecta/lepidoptera/noctuidae/gulygla-noctua-pronuba

 

 

Út er komin skýrsla á vegum Náttúrustofu Suðausturlands um Skúmey á Jökulsárlón, landmótun og lífríki. Verkefnið er samstarfsverkefni og unnið á vegum Náttúrustofu Suðausturlands, Náttúrustofu Austurlands, Fuglaathugunarstöðvar Suðausturlands og Vatnajökulsþjóðgarðs.

Eyjan kom í ljós þegar Breiðamerkurjökull hopaði af þessu svæði á árunum 1976—2000.  Vorið og sumarið 2017 voru farnar nokkrar vettvangsferðir í eyjuna til að skoða og kortleggja landmótun, gróðurfar, pöddu- og fuglalíf. Í þessum vettvangsferðum voru skráð 968 helsingjahreiður í eynni. Meðalgróðurþekjan var um 20% og í allt fundust 54 tegundir padda af 27 ættum.

Um mitt ár 2017 varð þetta svæði hluti Vatnajökulsþjóðgarðs. Í desember það ár samþykkti stjórn þjóðgarðsins að Skúmey verði lokuð allri umferð nema í vísindalegum tilgangi. Um er að ræða tímabundna lokun þar til ákvæði um svæðið í stjórnunar- og verndaráætlun Vatnajökulsþjóðgarðs hafa tekið gildi.

Í skýrslunni má lesa um hvern þátt sem skoðaður var, en einnig hefur verið sett saman stutt kvikmynd um vettvangsferðir og helstu niðurstöður.

Hægt er að sækja skýrsluna hérna.

Stutta kvikmynd má sjá á Youtube. Íslenskt tal og íslenskur texti  og íslenskt tal og enskur texti.

 

Á Höfn er mæld úrkoma og fleiri veðurathuganir gerðar að Höfðavegi 10. Í maí komu 188,6mm í þann mæli sem er 240% af meðalmánaðarúrkomu áranna 1961-1990 þar. Metið sem hefur mælst á Höfn í maí eru 201,2mm árið 1978. Svo maímánuður þessa árs er í öðru sæti hvað varðar úrkomumagn. Í fyrra mældust 178,9 mm svo sá mánuður er í þriðja sæti af úrkomumestu maímánuðum á Höfn. Í fjórða sæti er svo maí árið 1976 þegar úrkoman mældist 168,9mm.

Til samanburðar má geta þess að í Borgum í Nesjum mældust núna 194,1mm og á Kvískerjum í Öræfum 463,3mm. Og í Reykjavík féll úrkomumet frá upphafi mælinga, en þar mældust í allt 128,8mm í maí.

Þegar skoðuð er sólarhringsúrkoma kl. 09 hvern dag á Höfn, má sjá að einungis var alveg þurrt í tvo sólarhringa í mánuðinum og mest mældist úrkoman að morgni 10. maí, 26 mm. Á súluritinu hér fyrir neðan má sjá úrkomuna sem mældist hvern sólarhring fyrir sig.

Rétt er samt að taka fram að margir dagar í mánuðinum verið þurrir að stórum hluta, einkum yfir daginn.

Súlurit sem sýnir úrkomu hvers sólarhrings á Höfn, mælt kl. 09 að morgni.

 

 

Nánari upplýsingar um veðurfar víða  á landinu má lesa á vef Veðurstofu Íslands.

 

Í gær, 16. apríl 2018 var kveikt á þremur fiðrildagildrum á vegum Náttúrustofu Suðausturlands, en fiðrildavöktun er í samstarfi við Náttúrufræðistofnun Íslands. (sjá vef NÍ)

Árið 2017 voru gildrurnar einnig þrjár á Suðausturlandi. Tvær í Einarslundi við Hornafjörð og ein í garðinum við Mörtungu í Skaftárhreppi. Þann 17. apríl var kveikt á þeim og loguðu þær langt út í nóvember.

Fyrstu fiðrildin veiddust á Höfn í byrjun maí, en flest fiðrildi voru í þeim við vitjun seinni hluta ágúst, 329 stykki í annarri gildrunni og 455 stykki í hinni (gildru-2). Umsjón með gildrunum er í höndum Björns Gísla Arnarsonar og starfsmanna Náttúrustofu Suðausturlands.

Fyrstu fiðrildin í Mörtungu komu í gilduna í byrjun maí og flest voru fiðrildin í henni við vitjun um 20. ágúst, 813 stykki. Umsjón með gildrunni er í höndum Rannveigar Ólafsdóttur.

Mynd 2 sýnir fjölda veiddra fiðrilda í hverri viku sumarið 2017. Flest þeirra komu í gildrurnar um miðbik og síðari hluta ágúst, en mjög fá veiddust eftir lok september.

Á mynd 3 má sjá þær tíu tegundir sem algengastar voru í gildrunum sumarið 2017 og hlutfall þeirra af heildinni á hverjum stað. Í allt komu 23-25 tegundir í gildrurnar og heildarfjöldinn sem gildrurnar fönguðu yfir sumarið var 6129 fiðrildi og komu 43% þeirra í gildruna í Mörtungu. Fjöldi veiddra fiðrilda á milli ára hélst nokkuð stöðugur.

Algengasta tegundin í Mörtungu er grasvefari, en tígulvefari í báðum gildrum á Höfn. Fjöldi grasvefara og jarðygla í Mörtungu sker sig úr samaborið við gildrurnar á Höfn. Einnig er áberandi mikið af tílugvefara á Höfn, samanborið við Mörtungu.

Á síðustu árum hafa allt í allt veiðst 48 tegundir fiðrilda á Höfn, en 38 tegundir í Mörtungu.

Ef einstaka flækingstegundir eru skoðaðar má sjá að gammayglur komu í allar gildrurnar á SA-landi sumarið 2017, eða 13 stykki í allt (mynd 5), en það er algengasta flækingstegundin hér á landi. Eins komu 8 kálmölir í gildruna í Mörtungu, en á Höfn komu einungis einn slíkur í gildruna.